կուսմարմին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kusmɑɾˈmin]
վանկեր՝ կուս•մար•մին
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) (հպվ․) կուսակցական մարմին ◆ Նրանց կուսակցական տույժի ենթարկելու որոշումը ներկայացվում է համապատասխան կուսմարմնի հաստատմանը։ Հայաստան (թերթ) ◆ Կուսմարմինները բացառապես պիտի ղեկավարվեն կոնֆերենցիաների միջոցով։ (Սովետական Հայաստան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
- Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։