կուտ-կրկուտ
Հայերեն բարբառային բառ
կուտ-կրկուտ 1[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [kut kɾˈkut]
վանկեր՝ կուտ-կ(ը)ր•կուտ
- Վան՝ բարակ չոր հաց ◆ Աղուտ կուտ-կրկուտ, ելանք սարեր զնգռկուտ։ (Գ․Շերենց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
կուտ-կրկուտ 2[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [kut kɾˈkut]
վանկեր՝ կուտ•կ(ը)ր•տուտ
- Վան՝ խմբով-խմբերով, խմբայրին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։