կուփի-կուփի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kupʰi kuˈpʰi]
վանկեր՝ կու•փի-կու•փի
- Արարատյան՝ արագ, շտապ, միանգամից
- հավաք, ամփոփ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Կուփի-կուփի անել
- շարժել, ցնցել ◆ Քնած էր, կուփի-կուփի արի, վեր կացրի։ ◆ Աճ
- հրել, հրմշտակել ◆ Կինը մարթունբ կուփի-կուփի անելով տանան տուս ու քցըմ։ Հժհք
- շարժել, ցնցել ◆ Քնած էր, կուփի-կուփի արի, վեր կացրի։ ◆ Աճ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։