կռվածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [krvɑt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ կ(ը)ռ•վա•ծու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) կռված լինել ◆ Դա կռվածության նման էր։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։
վանկեր՝ կ(ը)ռ•վա•ծու•թյուն