Jump to content

կվաթաթախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•վա•թա•թախ 

  1. Արարատյան՝ կուով կեղտոտված
  2. (փխբ․) հայհոյանքներով՝ կեղտոտ բառերով խոսել ◆ Կվաթաթախ բերնով ասում էր։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։