կվաթաթախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•վա•թա•թախ 

  1. Արարատյան՝ կուով կեղտոտված
  2. (փխբ․) հայհոյանքներով՝ կեղտոտ բառերով խոսել ◆ Կվաթաթախ բերնով ասում էր։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։