կվալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•վալ 

  1. Արարատյան՝ մարգ, ածու ◆ Կտավի գոտիկը, ինչպես մեկ կվալի թումբ, մեջքովն ոլորած, դուրս թռավ։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։