կվնուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kvnuk]
վանկեր՝ կ(ը)վ•նուկ
- Համշեն՝ արտերի մեջ բուսնող վայրի մի տեսակ մոլախոտ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։