կտավորձի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktɑvɔɾˈd͡zi]
վանկեր՝ կ(ը)•տա•վոր•ձի
- Բալու՝ հին շորի կտոր, գործ են ածում իբրև կպչան
- այրած կտավի մոխիր, դնում են դանակով կտրված տեղի վրա՝ արյունը դադարեցնելու համար
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։