կտավորձի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktɑvɔɾˈd͡zi]
վանկեր՝ կ(ը)•տա•վոր•ձի
- Բալու՝ հին շորի կտոր, գործ են ածում իբրև կպչան
- այրած կտավի մոխիր, դնում են դանակով կտրված տեղի վրա՝ արյունը դադարեցնելու համար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։