կտնուց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ktnut͡sʰ]
վանկեր՝ կ(ը)տ•նուց
- Պարտիզակ, Սեբաստիա՝ կտուց ◆ Հավու պես կտնուց ունի։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
- նիհար ու երկար (աղջիկ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Կտնուց կտնուցի տալ, Սեբաստիա՝ Քիթ տված իրար հետ զրուցել
- Կտնուցը ուսերի մեջ առնել, Տխուր-տրտում նստել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։