կտուտիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•տու•տիկ 

  1. Ղազախ, Շիրակ՝ եռաժանի երկաթյա գործիք, որով կարպետ ու փուրձ են գործում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։