կտրակցոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ktɾɑkˈt͡sʰɔn]
վանկեր՝ կ(ը)տ•րա•կ(ը)•ցոն
Մակբայ
- (նորբ․) անհամարձակ՝ հարցական կերպով ◆ Ուսանողները շփոթվել էին, մի տեսակ վախվորած ու կտրակցոն էին նայում իրար։ Մուշեղ Գալշոյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։