կտրված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•տ(ը)ր•ված 

  1. Նոր Ջուղա՝ ծույլ, անբան ◆ Նա շատ կտրված մարդ է, մեռնում է բանի կենա։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։