կրակած
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɾɑˈkɑt͡s]
վանկեր՝ կ(ը)•րա•կած
- Թբիլիսի՝ թեժ, տաք, կրակի պես ◆ Հուր իս՝ էշխով կրակած, Օսկե ջրով վարաղնած։ Ս_Ն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Կրակած հող, Թբիլիսի՝ Մոխիր ◆ Մարթը իմանում է, վուր քալլեն թոնդրումը կրակած խուղ է դառի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։