կրակառնի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɾɑkɑrˈni]
վանկեր՝ կ(ը)•րա•կառ•նի
- Սեբաստիա՝ թոնրից կամ վառարանից կրակ քաշելու տափակ երկաթ՝ փայտե կոթով, կրակքաշի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։