կրակառնի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɾɑkɑrˈni]
վանկեր՝ կ(ը)•րա•կառ•նի
- Սեբաստիա՝ թոնրից կամ վառարանից կրակ քաշելու տափակ երկաթ՝ փայտե կոթով, կրակքաշի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։