կրակացոլք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɑkɑˈt͡sʰɔlkʰ]
վանկեր՝ կը•րա•կա•ցոլք
Գոյական
- (նորբ․) կրակի ցոլք
Ածական
- կրակի ցոլք արձակող ◆ Սակայն, տեսեք, կրկին հուսո արևն ելավ կրակացոլք։ Լ․ Մաշինյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։