Jump to content

կրակնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կը•րակ•նալ• 

  1. Վան՝ շիկանալ ◆ Տաք պաղ քրտինք տվեց վերես, սկուն ինչ կրակցած շիշմ տնեն վեր սրտիս (ԱՏՍ) ◆ պառավ կասի․ կրակցած խաչերկաթ տիր վեր իմ ոտնաց, որ ակխեմ։ (Սրվ․)
  2. բարկանալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։