կրակտարոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•րակ•տա•րոց
- Վան՝ մի տեսակ մանկական խաղ, երբ կլոր շրջանագծի մեջ մեկը պաշտպանվում է, իսկ մյուսները կաշեգոտիով հարվածում են նրան. շրջագծի մեջ եղողն աշխատում է հարվածողներից մեկն ու մեկին ներս քաշել կենտրոն՝ իրեն փոխարինելու համար ◆ Կրակտարոց կամ չվանոցիկ կըսեն աս խաին։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Գեղի ճժեր կթռվռին՝ խոկիս կերթեր ինոնց խետ, թոփիկ կխաղի, տուշփետ, կրակտարոց: ԱՏՍ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։