կրայնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կը•րայ•նալ 

  1. Վան՝ կրակ դառնալ, շիկանալ ◆ Էնիկ դիր կրակ, որ աղեկմ կրայնա։ Սասնա ծռեր ◆ Էս խառփեկաթ թալ էտա փուխերիկ, թո կրայնա: Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։