կրայտուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ •կ(ը)•րայ•տուն 

  1. Վան, Սեբաստիա՝ փռի՝թոնրի այն մասը,ուր կուտակում՝հավաքում են կրակը։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։