Jump to content

կրացեխոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɾɑt͡sʰɛˈχɔt]

վանկեր՝ կը•րա•ցե•խոտ 

Ածական

  1. (նորբ․) կրացեխով աղտոտված ◆ Հացը դրված է կրացեխոտ տախտակի վրա։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]