կրոնադավանաություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɔnɑdɑvɑnɑutʰˈjun]
վանկեր՝ կ(ը)•րո•նա•դա•նա•նա•ութ•յուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) կրոն դավանելը ◆ Բանը կրոնադավանության մեջ չէ։ Հայաստան (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։