կցկցել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kt͡sʰkt͡sʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կըց•կը•ցել 

Բայ

1. զանազան կտորներ՝ հատվածներ իրար կցել֊միացնել
2. անկապ՝անկապակից բաներ ասել՝ արտահայտել
3. կիսատ֊պռատ մի բան սարքել, իրար կարկատել
4. (հնց․) մի բան մյուսին կցել՝ միացնել, կապակցել, կապկպել

Հոմանիշներ

1. կցոտել, (հնց․) կեշկեշել (զանազան կտորներ՝ հատվածներ իրար կցել, միացնել)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։