կցվտուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ց•վ(ը)•տուք 

  1. Բալու՝Շատ անգամ՝ զանազան տեղերից իրար միացնելը ։
  2. Զուգավորություն ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։