կքուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•քուկ
- Պոլիս՝ Ծռված , կռացած
- Կցկված , գալարված ◆ Անոր թմբուկին առջև ծալված ու կքուկ թելը թելե չի կտրեր։ Թլկտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։