Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յագ

վանկեր՝ հագ

Ստուգաբանություն

(անհնձն․) հագեցած, կուշտ ◆ ՈՒստան եկավ քուրքը հագին։ Հովհաննես Թումանյան
հյութով լցված, հյութեղ ◆ Լավ շորերն ու կոշիկները հագիցը հանում են։ Հովհաննես Թումանյան
տե՛ս հագուրդ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

հագածը, ինչ-որ հագել է (գործածվում են՝ սեռական, տրական, բացառական հոլովները՝ հագի, հագից, դրանց հոգնակիները՝ հագների, հագներից) ◆ Ուստեն եկավ քուրքը հագին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Լավ շորերն ու կոշիկներն հագից հանւմ են։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։