հազախաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [hɑzɑˈχɑt͡ʃʰ]

վանկեր՝ հա•զա•խաչ 

  1. Ղարաբաղ՝ խաչքար, սրբատեղ, ուր ըստ ժողովրդական սնոտիապաշտության գնում են հազը բաժանելու

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։