հազարաշենք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑzɑɾɑʃɛŋkʰ]
վանկեր՝ հա•զա•րա•շենք
- Արարատյան, Մուշ՝ տան ծածկի մի տեսակ, երբ քառակուսի ձևով դարսված գերանները բոլոր կողմերից աստիճանաբար վեր բարձրանալով փոքրանում են և ծածկը կոնաձև է դառնում ◆ Վանքն ունի երկու հազարաշեն կաթնատուն։ Սահակ Ամատունի ◆ Խութեցիները իրենց թոնրատունը կառուցում էին հազարաշեն, առանց սյուների։ (Եղիազար Կարապետյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։