հալածյալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•լած•յալ 

Գոյական

  1. հալածված, հալածանքի ենթարկված ◆ Շատ անգամ հայոց այգիների հնձանները ապաստան են եղել անմեղ հալածյալների: (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]