հալոցավառարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑlɔt͡sʰɑvɑrɑˈɾɑn]
վանկեր՝ հա•լո•ցա•վա•ռա•րան
Գոյական
- (նորբ․) վառարան, հնոց, որտեղ հալում են մետաղները ◆ Հազարավոր տոննաներով ոսկե, պլատինե, արծաթե իրեր հայտնվեցին հալոցավառարաններում:
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։