հալոցքահար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑlɔt͡sʰkʰɑˈhɑɾ]

վանկեր՝ հա•լո•քա•հար 

Ածական

  1. (նորբ․) սառցահալ առաջացնող, սառույցը, ձյունը հալեցնող ◆ Հալոցքահար զառիթափից վայր է գցում մարմնապարփակ քղամիդը բիլ սառույցի։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]