հախլու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑχˈlu]
վանկեր՝ հախ•լու
- Կարին՝ հարսնացու, նշանած ◆ Էկեր ենք մեր հախլուն տանինք։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։