հախմիանտեր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑχmjɑnˈtɛɾ]
վանկեր՝ հախ•մի•ան•տեր
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Թբիլիսի, Կարին՝ արդարադատ աստված, երկնային թագավոր ◆ Հախմիանտերն անե քու դիվան-դատաստանը։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Սուտ ասողի տունը հախմիանտերը քանդի, ես էդ բանը չեմ արել։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։