հախռել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հախ•ռել 

Գոյական

  1. ամբողջ բերանով միանգամից բռնել, խլել, կծել ◆ Էն է ձեռքս տարա, որ ականջիցը բռնեմ, վեր քաշեմ, մեկ էլ տեսա մատս հախռեց։ Սերո Խանզադյան
  2. խճռել, լափել ◆ Դու մի ասիլ սոված գիլի բոլուկ, ես հիսուն ասեմ, դու հարյուր իմացի, ձեռաց ◆ հախռել են։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]