հախքոռ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑχˈkʰɔr]
վանկեր՝ հախ•քոռ
- Կարին՝ իր վերցրած պարտքը ուրացող
- որևէ մեկի վարձը կտրող, մերժող ◆ Գարսոն հախքոռ մարթ է, իրան պարտքը հեչ վախտին չի տա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։