հականատուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•կա•նա•տուր 

  1. Մոկս՝ հանկարծ, անակնկալ, անսպասելի կերպով ◆ Քամին թուղթը բերեց, հականատուր թալեց Սասասարի ձեռքը։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։