Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համաբարդութիւն

վանկեր՝ հա•մա•բար•դութ•յուն

Ստուգաբանություն

բարդ հավաքաբանություն, որի մեջ յուրաքանչյուր նախադասության ստորագյալը դառնում է հաջորդի ենթական, իսկ վերջին նախադասության ենթական լինում է առաջին նախադասության ենթական, ստորոգյալը՝ նախավերջին նախադասության ստորոգյալը (օրինակ՝ Սովետական իշխանությունը պաշտպանում է աշխատանքի իրավունքը:Աշխատանքի իրավունքի պաշտպանությունը ապահովում է աշխատավորի գործը։ Հետևաբար՝ Սովետական իշխանությունը ապահովում է աշխատավորների գործը:)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։