համամիություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑmjutʰˈjun]
վանկեր՝ հա•մա•մի•յու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) ամբողջ՝ ընդհանուր միություն՝ միասնություն◆ Տգեղի և գեղեցիկի համամիյութունը ոչ մեկի երկերում չի ստացվել այնքան գերազանց ու անգերազանցելի, որքան Թումանյանի։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։