համայնասփյուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɑjnɑspʰˈjur]

վանկեր՝ հա•մայ•նա•սփյուռ 

Ածական

  1. (նորբ․) ամեն կողմ սփռված՝ սփռվելով◆ Եվ հողը չէր խոսում․․․ փռվել էր նա հոգնած, համայնասփյուռ։ Ռ․Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]