համդ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ համդ 

  1. Թբիլիսի՝ փառք, փառաբանություն ◆ Ասկըտ ասկէրումըն գոված՝ համդ ունիս,գոզալ թաքավուր։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։