հայակունք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հա•յա•կունք 

Ածական

  1. (նորբ․) հայկական ակունք՝ աղբյուր՝ ծագում ունեցող

Աղբյուրներ[խմբագրել]