հայկածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑjkɑˈt͡sin]
վանկեր՝ հայ•կա•ծին
Ածական
- (նորբ․) Հայկ նահապետի անունից, Հայկից ծնված՝ հայ ◆ հայկածին էր... արցախի էր։ Ս․ Խանյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։