հանկարծակիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑŋkɑɾt͡sɑˈkit͡ʃʰ]
վանկեր՝ հան•կար•ծա•կիչ
- մաշակարի ձեռքի պղնձե թակը, տոփիչը, որով ծեծում, հարթում է կաշին
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։