հանտեպք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑnˈtɛpkʰ]
վանկեր՝ հան•տեպք
- Սեբաստիա՝ իբր ոգիների ազդեդեցությունից առաջացած վախ՝ սոսկում զգալը, հալ ու մաշ լինելը, ծանր հիվանդություն ստանալը ◆ Հանպետքի է ուրթեր։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։