հանրօթևան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑnɾɔtʰɛˈvɑn]

վանկեր՝ հան•րո•թե•վան 

Գոյական


  1. (նորբ․) հանրային օթևան ◆ Սայաթ-Նովան անուխտավոր տաճար չէ, այլ․․․ մի մեծ հանրօթևան։ Պարույր Սևակ
  2. հավաքատեղի

Աղբյուրներ[խմբագրել]