հանցածին

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑnt͡sʰɑˈt͡sin]

վանկեր՝ հան•ցա•ծին 

Ածական

1. (նորբ․) հանցանք ծնող ◆ Բիզնեսի, որպես ինչ-որ ավանտյուրային հանցածին պատկերացումները օդեղեն չեն։ (Մամուլ)

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։