հաջուջ-մաջուջ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑd͡ʒud͡ʒ mɑˈd͡ʒud͡ʒ]
վանկեր՝ հա•ջուջ-մա•ջուջ
- Ղարաբաղ, Կարին, Գանձակ՝ հեքիաթներում՝ թզաչափ հասաակով, յոթը թզաչափ մորուքով առասպելական մարդ, որ իբր պետք է հանդես գա այսպես կոչված աշխարհի դատաստանի ժամանակ, գոգմագոգ
- ընդհանրապես խիստ կարճահասակ մարդ, թզուկ, գաճաճ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։