Jump to content

հավերժակնիք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɛɾʒɑkˈnikʰ]

վանկեր՝ հա•վեր•ժա•կ(ը)•նիք 

Ածական

  1. (նորբ․) հավերժորեն հաստատված՝ կնքված, կնիք դրված ◆ Ու որպես հորը՝ կորուստը իր որդուց՝ Մահից այն կողմ էլ լլկում է նրան, Երբ որ հիշում է նախճիրներն հայոց` Գայլոց ծով մեղքերն հավերժակնիք։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]