հավերժավրեժ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɛɾʒɑvˈɾɛʒ]

վանկեր՝ հա•վեր•ժա•վ(ը)•րեժ 

Ածական

  1. (նորբ․) հավերժական վրեժով լցված, հավերժ վրեժի կոչող ◆ ԵՎ դուք վկաներ հավերժավրեժ հայոց եղեռնի, Զարթնենք, որ պատժանքն այս անզույգ մեղքի կոկորդից բռնի։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]