հավճուքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հավ•ճու•քել 

  1. Սեբաստիա՝ աղացած ձավարի խոշորը մաղով զատել և նորից աղալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։