հատաղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•տա•ղա 

  1. Կարին, Թբիլիսի, Խոտուրջուր՝ ժամանակ, պահ, միջոց մ◆ Ամեն հատաղա մեկ չի ըլլի։ (Ձեռագիր) ◆ Քանիմ տարի կանցնի, ադ երկիրը մենձ սով կընկնի...Աս հատաղին մէ օրըմ էրկու դարվիշ գուքան։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։